نان را از من بگیر، اگر می خواهی

نان را از من بگیر، اگر می خواهی
هوا را بگیر، اما
خنده ات را نه

گل سرخ را از من بگیر
و سوسنی را که می کاری

عشق من، خنده ی تو
در تاریک ترین لحظه ها می شکفد

بخند بر شب
بر روز، بر ماه
بخند بر پیچ خیابان های این جزیره
بر این پسربچه ی کمرو
که دوستت دارد

نان را، هوا را
روشنی را، بهار را
از من بگیر

اما خنده ات را هرگز
تا چشم از این دنیا نبندم

#پابلو_نرودا
‌