شعرطنز کرونایی ریز اما تیز

#شعر_طنز/ کرونایی ریز اما تیز
می‌دهد جولان کرونا توی شهر
باز می‌ریزد به جان خلق زهر
یک جِغِل‌ویروس گُنده آمده
چون اراذل شهر را بر هم زده
گرچه این ویروس خیلی ریز بود
در عوض نامرد خیلی تیز بود
دست و روبوسی «به را» شد هر کجا
او سه‌سوته می‌رساند خویش را
می‌شود از راه دست و از دهان
در وجود فرد سالم میهمان
بین مردم فاصله چون کم شود
در تن آن‌ها کرونا دم‌ شود
عطسه و سرفه چو زد بیمار سخت
بر گروهِ دور و بر، برگشت بخت
مانعی پیش دهان وقتی که نیست
غیر بیماری بگو محصول چیست؟
تا مریضی را نگیری چون کره
ماسک را بر روی خود می‌زن، یره!
جان من! یک ذره کار خوب کن
ماسک را بر بینی‌ات منصوب کن

عبدا... مقدمی