خواهم آموخت

‌خواهم آموخت‌
خواهم آموخت که می‌توان تا ابد منتظرت بود
و پلک بر هم ننهاد،
می‌توان به یادت تا ابد گریست و دم نزد.
خواه باورکنی یا نکنی،
این‌جا در این برهوت
مردی‌ست که فقط به یاد چشمانت می‌نویسد
و دیگر باور دارد
که هرگز نوشتن
هیچ گرهی را نخواهد گشود...
هرگز!


قسمتی از قطعه ۹۸ رمان آدم‌ها_فصل‌ها_چشم‌هایی شنی #محمدامین_مرشدزاده