دام را دار

دﺳﺖام را ﺑﻪ دﯾﻮار ﻣﯽﮐﺸﻢ
ﺗﺎ ﺧﺮاش ﺑﺮدارم از ﺗﻮ
در ﻣﺴﯿﺮﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﻧﺮﻓﺘﻪای
ﺟﺎﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﻧﺒﻮدﻩای

اﻧﺪﯾﺸﯿﺪن ﺑﻪ ﺗﻮ
آﻏﺎز ﻟﺒﺨﻨﺪ اﺳﺖ
ﺗﺒﺴﻤﯽ ﮐﻪ ﺑﺎﻻ ﻣﯽآﯾﺪ از ﺣﻠﻖام
روی ﻟﺐام ﻣﯽﻣﺎﺳﺪ
ﭼﻨﺎن ﮐﻪ ﮔﺎردرﯾﻠﻬﺎ
ﺑﺮ ﭼﻬﺮﻩ ﺧﯿﺎﺑﺎن

شعر: #آرزو_نوری
نقاشی: استاد #عباس_کیارستمی
دیدگاه ها (۱)

پرندگان از این دشت رفته اند تنها یکی مانده خیال تو #آرزو_نو...

جهان مثل دستهای تو کوچک است و مثل دلتنگی من بزرگ تاب می دهد...

گریهامانم را بریده بودوقتی پشت سر همسیب می­ گفتممی خواستمخند...

سر می روماز حوصله امکه بی تاب استکم دارمدست ات رابرای گرفتنل...

در حال بارگزاری

خطا در دریافت مطلب های مرتبط