سکوت عشق

چشمم از نم نم باران خیال تو تر است
دوستت دارم و اندازه اش از حد به در است
با سرانگشت غزل،
تیشه به دستم دادی
باز از دست تو فرهادسری در خطر است
شکر آب است اگر رابطه ی من با تو 
 هوس بوسه ی شیرین تو،
عین شکر است
زیر تبدارترین بارش هر کوچه فقط 
 شوق دیدار تو،
آواره ترین رهگذر است
گذر از دامنه ی عشق تو سخت است ولی
بازگشت از شب چشمت،
به خدا سخت تر است
شب باران،
لب دریای سراسر آتش
بوسه باران تماشای تو،
مشق هنر است
#بانوی_پاییزی