وقتی به دوش خاطره ها می نشانی ام

وقتی به دوش خاطره ها می نشانی ام ،
تا انزوای تلخِ غزل می کشانی ام

خود را به سطر سطر نگاهت سروده ام
حتی اگر مچاله کنیّ و نخوانی ام

من اهل چشم های توام ای جهان من !
گریه نکن که از وطن خود برانی ام

برگی خزان گرفته و پژمرده ام که تو
با بادِ بی تفاوتیت می تکانی ام

"فرهاد" و "قیس" ، مردنشان شرط عشق بود
یاری کن ای اجل ! که به یاران رسانی ام ...

#ناصر_بقالی