تو زن ها را نمی شناسی ...

تو زن ها را نمی شناسی ...

آن ها یک حافظه عجیب

برای نگهداری وقایع عاشقانه دارند

هیچ کدام از حرف هایت

یادشان نمی رود ...

حتی می توانی تشریح لحظه ای را

که با یک جمله ات دلشان شکست

با جزییات دقیق ،

دوسال بعد از دهانشان بشنوی ...

وعده ها و قول هایت طوری یادشان

می ماند که هیچ رقمه نتوانی

زیرش بزنی ...

ساعت و روز دقیق اولین دوستت دارم

گفتنت ، لباسی که در اولین قرار

ملاقاتتان به تن داشتی ،

لرزش انگشتانت وقتی برای اولین بار

دستشان را گرفتی ،

حالت چشم هایت وقتی اولین دروغ را

از تو شنیدند ...

حتی به راحتی می توانند بگویند

فلان دروغ را فلان روز گفته ای و

واقعیت ماجرا را از خودت بهتر

توضیح می دهند ...

می دانی زن ها موجوداتی هستند

که در عمق رابطه شنا می کنند ...

و تو شناگر ماهری هستی ،

که وانمود می کند شنا در سطح

آب را دوست دارد

و هر از گاهی هم به خیال خودش

زیرآبی می رود ...

البته به خیال خام خودش ...

اما زمانی که مردی را عاشقانه

دوست بدارند :

دروغ هایش را می فهمند ،

اما باور می کنند ...

مشکلاتش را می بینند ،

اما دوام می آورند ...

اشتباهاتش را می بینند ،

اما فراموش می کنند ...

زیرا صادقانه عشق می ورزند ...