دلم میخواد برگردم به زمانی ک دوست داشتن ارزشمند بود....

دلم میخواد برگردم به زمانی ک دوست داشتن ارزشمند بود....
اون زمان ک واسه شنیدن صدای کسی ک دوسش داری باید دوساعت تو صف باجه تلفنای زرد رنگ وایمیستادی...
اون زمان ک تلگرام و واتس اپ و این جور اپلیکیشنا نبود
اصلا گوشیامون هوشمند نبود هممون یه دونه از این گوشی ساده ها داشتیم ک وقتی میخواستیم پیام بفرستیم قبلش فکر میکردیم هزار بار یه پیام تک جمله ای و میخوندیم و بعد ارسالش میکردیم... بعد اونقدر منتظر میموندیم تا جوابش بیاد.... اون موقع ها ک به قول معروف تکنولوژی پیشرفت نکرده بود امادوست داشتنامون به روز بود نه مثه الان ک حتی تو فضای مجازی هم راضی به دیدن هم نیستیم و همدیگرو بلاک میکنیم....
اون موقع ها ک مثه الان تلگرام نبود ک بخوایم حسامونو روی پروفایلمون بزاریم تا شاید یه نفر متوجه بشه ,قشنگ گوشیه تلفن و برمیداشتیم شماره فلانی و از تو دفترچه تلفن پیدا میکردیم زنگ میزدیم یه احوال پرسیه ساده میکردیم و همین احوال پرسیه ساده نشونه دوست داشتن بود.... اون روزا ک مثه الان اینستاگرام نبود ک بخوایم حرص و جوش بخوریم عهههه این کیه زیر پست عشقم قلب گذاشته, یا اون کیه کامنت عزیزم, قربونت برم واسش گذاشته.... اره اون روزا اونقدر از هم سیر نبودیم ک بخوایم کانال بسازیم و حرفای دلمونو توش بنویسیم اونا بخونن بدون اینکه بتونن حرفی بزنن.... میبینی دغدغه زندگیمون چیا شده؟؟ چه بلایی داره این تکنولوژی سرمون میاره ک هر چی فضای مجازی و گسترده تر میکنه تنهاییه ما رو هم وسعت میده.... و ما رو از هم دور میکنه.... کاش میشد برگردیم به همون روزا... که زندگیامون لاچکری نبود.... اما دوست داشتنامون هر لحظه اپدیت میشد....