"قرار نبود" های زندگی ما
"قرار نبود" های زندگی ما
ﻗﺮﺍﺭ ﻧﺒﻮﺩﻩ ﺗﺎ ﻧﻢ ﺑﺎﺭﺍﻥ ﺯﺩ، ﺩﺳﺖ ﭘﺎﭼﻪ ﺷﻮﯾﻢ ﻭ ﺯﻭﺩ ﭼﺘﺮﯼ ﺍﺯ ﺟﻨﺲ ﭘﻼﺳﺘﯿﮏ ﺭﻭﯼ ﺳﺮ
ﺑﮕﯿﺮﯾﻢ ﻣﺒﺎﺩﺍ ﻣﺜﻞ ﮐﻠﻮﺥ ﺁﺏ ﺷﻮﯾﻢ ....
ﻗﺮﺍﺭ ﻧﺒﻮﺩﻩ ﺍﯾﻦ ﻗﺪﺭ ﺩﻭﺭ ﺷﻮﯾﻢ ﻭ ﻣﺼﻨﻮﻋﯽ !
ﻧﺎﺧﻦ ﻫﺎﯼ ﻣﺼﻨﻮﻋﯽ، ﺩﻧﺪﺍﻥ ﻫﺎﯼ ﻣﺼﻨﻮﻋﯽ، ﺧﻨﺪﻩ ﻫﺎﯼ ﻣﺼﻨﻮﻋﯽ، ﺁﻭﺍﺯﻫﺎﯼ ﻣﺼﻨﻮﻋﯽ، ﺩﻏﺪﻏﻪ
ﻫﺎﯼ ﻣﺼﻨﻮﻋﯽ ...
ﻫﺮ ﭼﻪ ﻓﻜﺮ ﻣﯽﮐﻨﻢ ﻣﯽﺑﯿﻨﻢ ﻗﺮﺍﺭ ﻧﺒﻮﺩﻩ ﻣﺎ ﺍﯾﻦ ﭼﻨﯿﻦ ﺑﺎ ﺑﻐﻞ ﺩﺳﺘﯽ ﻫﺎﯾﻤﺎﻥ ﺩﺭ ﺭﻗﺎﺑﺖ ﻫﺎﯼ
ﺗﻨﮕﺎﻧﮓ ﺑﺎﺷﯿﻢ ﺗﺎ ﺍﺛﺒﺎﺕ ﮐﻨﯿﻢ ﻣﻮﺟﻮﺩ ﺑﻬﺘﺮﯼ ﻫﺴﺘﯿﻢ،
ﺍﯾﻦ ﻫﻤﻪ ﻣﺴﺎﺑﻘﻪ ﻭ ﻣﻘﺎﻡ ﻭ ﺭﺗﺒﻪ ﻭ ﺩﻧﺪﺍﻥ ﺑﻪ ﻫﻢ ﻧﺸﺎﻥ ﺩﺍﺩﻥ ﺑﺮﺍﯼ ﭼﯿﺴﺖ؟
ﻗﺮﺍﺭ ﻧﺒﻮﺩﻩ ﻫﻤﻪ ﺍﺯ ﺩﻡ ﺩﺭﺱ ﺧﻮﺍﻧﺪﻩ ﺑﺸﻮﯾﻢ،
ﺍﺯ ﺩﻡ ﺩﮐﺘﺮﺍ ﺑﻪ ﺩﺳﺖ ﺑﺮ ﺭﻭﯼ ﺯﻣﯿﻦ ﺧﺪﺍ ﺭﺍﻩ ﺑﺮﻭﯾﻢ،
ﺑﻌﯿﺪ ﻣﯽ ﺩﺍﻧﻢ ﺭﺍﻩ ﺗﻌﺎﻟﯽ ﺑﺸﺮﯼ ﺍﺯ ﺩﺍﻧﺸﮕﺎﻩ ﻫﺎ ﻭ ﻣﺪﺭﮎ ﻫﺎﯼ ﻣﺎ ﺭﺩ ﺑﺸﻮﺩ .
ﺑﺎﯾﺪ ﮐﺴﯽ ﻫﻢ ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ ﮔﻮﺳﻔﻨﺪﻫﺎ ﺭﺍ ﻫﯽ ﮐﻨﺪ،
ﺩﺭﺍﺯ ﺑﮑﺸﺪ ﻧﯽ ﻟﺒﮏ ﺑﺰﻧﺪ , ﺑﺎ ﺳﻮﺯ ﻫﻢ ﺑﺰﻧﺪ ﻭ ﻋﺎﻗﺒﺖ ﻫﻢ ﯾﮏ ﺭﻭﺯ ﺩﺭ ﻫﻤﺎﻥ ﻫﯿﺎﺕ ﭼﻮﭘﺎﻧﯽ ﺑﻪ
ﭘﯿﺎﻣﺒﺮﯼ ﻣﺒﻌﻮﺙ ﺷﻮﺩ .
ﯾﮏ ﮐﺎﻭﻩ ﻻﺯﻡ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺁﻫﻨﮕﺮﯼ ﮐﻨﺪ ﮐﻪ ﺩﺭﻓﺶ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺣﺮﻣﺖ ﻋﺪﻝ ﺍﺯ ﺟﺎ ﺑﺮﺧﯿﺰﺩ
ﻭ ﺣﺮﮐﺖ ﮐﻨﺪ .
ﻗﺮﺍﺭ ﻧﺒﻮﺩﻩ ﺍﯾﻦ ﻫﻤﻪ ﺩﺭ ﻣﺤﺎﺻﺮﻩ ﺳﯿﻤﺎﻥ ﻭ ﺁﻫﻦ، ﻃﺒﻘﻪ ﺭﻭﯼ ﻃﺒﻘﻪ ﺑﺮﻭﯾﻢ ﺑﺎﻻ،
ﻗﺮﺍﺭ ﻧﺒﻮﺩﻩ ﺍﯾﻦ ﺗﻌﺪﺍﺩ ﻣﯿﺰ ﻭ ﺻﻨﺪﻟﯽِ ﮐﺎﺭﻣﻨﺪﯼ ﺭﻭﯼ ﺯﻣﯿﻦ ﻭﺟﻮﺩ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ،
ﺑﯽ ﺷﮏ ﺍﯾﻦ ﻫﻤﻪ ﮐﺎﻣﭙﯿﻮﺗﺮ ...ﻭ ﭘﺸﺖ ﻫﺎﯼ ﻏﻮﺯ ﮐﺮﺩﻩ ﺁﺩﻡ ﻫﺎﯼ ﻣﺎﺳﯿﺪﻩ ﺩﺭ ﻫﯿﭻ ﮐﺠﺎﯼ ﺧﻠﻘﺖ
ﻟﺤﺎﻅ ﻧﺸﺪﻩ ﺑﻮﺩﻩ ...
ﺗﺎ ﺑﻪ ﺣﺎﻝ ﺑﯿﻞ ﺯﺩﻩﺍﯾﺪ؟
ﺑﺎﻏﭽﻪ ﻫﺮﺱ ﮐﺮﺩﻩﺍﯾﺪ؟
ﺁﻟﺒﺎﻟﻮ ﻭ ﺍﻧﺎﺭ ﭼﯿﺪﻩﺍﯾﺪ؟
ﮐﻼً ﺧﺴﺘﻪ ﺍﺯ ﯾﮏ ﺭﻭﺯ ﮐﺎﺭ ﯾَﺪﯼ ﺑﻪ ﺭﺧﺘﺨﻮﺍﺏ ﺭﻓﺘﻪﺍﯾﺪ؟ ﺁﺥ ﮐﻪ ﺑﺎ ﻫﯿﭻ ﺧﻮﺍﺏ ﺩﯾﮕﺮﯼ ﻗﺎﺑﻞ
ﻣﻘﺎﯾﺴﻪ ﻧﯿﺴﺖ ....
ﺍﯾﻦ ﭼﺸﻢ ﻫﺎ ﺑﺮﺍﯼ ﻧﻮﺭ ﻣﻬﺘﺎﺏ ﯾﺎ ﻧﻮﺭ ﺳﺘﺎﺭﮔﺎﻥ ﮐﻮﯾﺮ، ﺑﺮﺍﯼ ﺩﯾﺪﻥ ﺭﻧﮓ ﺯﺭﺩ ﮔﻞ ﺁﻓﺘﺎﺑﮕﺮﺩﺍﻥ ,
ﺑﺮﺍﯼ ﺧﯿﺮﻩ ﺷﺪﻥ ﺑﻪ ﺟﺎﺭﯼِ ﺁﺏ ﺷﺎﯾﺪ،ﺍﻣﺎ ﺑﺮﺍﯼ ﺳﺎﻋﺖ ﭘﺸﺖ ﺳﺎﻋﺖ،ﺭﻭﺯ ﭘﺸﺖ ﺭﻭﺯ،
ﺷﺐ ﭘﺸﺖ ﺷﺐ ﺧﯿﺮﻩ ﻣﺎﻧﺪﻥ ﺑﻪ ﻧﻮﺭ ﻣﻬﺘﺎﺑﯽ ﻣﺎﻧﯿﺘﻮﺭﻫﺎ ﺁﻓﺮﯾﺪﻩ نشده اند!
ﻗﺮﺍﺭ ﻧﺒﻮﺩﻩ ﺧﺮﻭﺱ ﻫﺎ ﺩﯾﮕﺮ ﺑﻪ ﻫﯿﭻ ﮐﺎﺭ ﻧﯿﺎﯾﻨﺪ ﻭ ﺳﺎﻋﺖ ﻫﺎﯼ ﺩﯾﺠﯿﺘﺎﻝ ﺻﺒﺢ ﺧﻮﺍﻧﯽ ﮐﻨﻨﺪ .
ﺁﻭﺍﺯ ﺟﯿﺮﺟﯿﺮﮎ ﻫﺎﯼ ﺷﺐ ﻧﺸﯿﻦ ﺣﮑﻤﺘﯽ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺣﺘﻤﺎً، ﮐﻪ ﺷﺎﯾﺪ ﻻﻻﯾﯽ ﻃﺒﯿﻌﺖ ﺑﺎﺷﺪ ﺑﺮﺍﯼ ﺑﻪ
ﺧﻮﺍﺏ ﺭﻓﺘﻦ ﻣﺎ ﺗﺎ ﻗﺮﺹ ﺧﻮﺍﺏ ﻻﺯﻡ ﻧﺸﻮﯾﻢ ﻭ ﺍﯾﻦ ﻃﻮﺭ ﺷﺐ ﺗﺎ ﺻﺒﺢ ﭘﺮﭘﺮ ﺯﺩﻥ ﺍﭘﯿﺪﻣﯽﻧﺸﻮﺩ .....
ﻣﻦ ﻓﮑﺮ ﻣﯽﮐﻨﻢ ﻗﺮﺍﺭ ﻧﺒﻮﺩﻩ ﮐﺎﺭ ﮐﺮﺩﻥ، ﺟﺰ ﺑﺮ ﻃﺮﻑ ﮐﺮﺩﻥ ﻏﻢ ﻧﺎﻥ،
ﺑﺸﻮﺩ ﻫﻤﻪ ﺩﺍﺭ ﻭ ﻧﺪﺍﺭ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﻣﺎﻥ،
ﻫﻤﻪ ﺩﻏﺪﻏﻪﺯﻧﺪﻩ ﺑﻮﺩﻥ ﻣﺎﻥ ,
ﻫﻤﻪ ﺩﻏﺪﻏﻪ ﺯﻧﺪﻩ ﺑﻮﺩﻥ ....
ﻗﺮﺍﺭ ﻧﺒﻮﺩﻩ ﮐﻨﺎﺭ ﻫﻢ ﺑﻮﺩﻥ ،
ﺍﯾﻦ ﻫﻤﻪ ﻗﺎﻧﻮﻥ ﻣﺪﻧﯽ ﻋﺠﯿﺐ ﻭ ﻏﺮﯾﺐ ﻭ ﺩﺍﺩﮔﺎﻩ ﻭ ﻣﻬﺮ ﻭ ﺣﻀﺎﻧﺖ ﻭ ﻧﻔﻘﻪ ﻭ ﺯﻧﺪﺍﻥ ﻭ
ﮔﺮﻭﮐﺸﯽ ﻭ ﺿﻌﻒ ﺍﻋﺼﺎﺏ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ......
ﻗﺮﺍﺭ ﻧﺒﻮﺩﻩ ﺍﯾﻦ ﻃﻮﺭ ﺍﺯ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﺩﻭﺭ ﺑﺎﺷﯿﻢ ﻭ ﺳﯽ ﺳﺎﻝ ﺑﮕﺬﺭﺩ ﺍﺯ ﻋﻤﺮﻣﺎﻥ ﻭ ﯾﮏ ﺷﺐ ﻫﻢ ﺯﯾﺮ
ﻃﺎﻕ ﺳﺘﺎﺭﻩ ﻫﺎ ﻧﺨﻮﺍﺑﯿﺪﻩ ﺑﺎﺷﯿﻢ .....
ﻗﺮﺍﺭ ﻧﺒﻮﺩﻩ ﮐﺮِﻡ ﺿﺪ ﺁﻓﺘﺎﺏ ﺑﺴﺎﺯﯾﻢ ﺗﺎ ﺑﺮ ﻋﻠﯿﻪ ﺧﻮﺭﺷﯿﺪ ﻋﺎﻟﻢ ﺗﺎﺏ ﻭ ﮔﺮﻣﺎ ﻭ ﻣﺤﺒﺘﺶ، ﺯﺭﻩ
ﺑﮕﯿﺮﯾﻢ ﻭ ﺟﻨﮓ ﮐﻨﯿﻢ ....
ﻗﺮﺍﺭ ﻧﺒﻮﺩﻩ ﭼﻬﻞ ﺳﺎﻝ ﺍﺯ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺭﺩ ﮐﻨﯿﻢ ﺍﻣﺎ ﮐﻒ ﭘﺎﯾﻤﺎﻥ ﯾﮏ ﺑﺎﺭ ﻫﻢ ﺑﯽ ﻭﺍﺳﻄﻪ ﮐﻔﺶ
ﻻﺳﺘﯿﮑﯽ ﯾﺎ ﭼﺮﻣﯽ ﯾﮏ ﻣﺴﺎﻓﺖ ﺻﺪ ﻣﺘﺮﯼ ﺭﺍ ﺑﺎ ﺯﻣﯿﻦ ﻣﻌﺎﺷﺮﺕ ﻧﮑﺮﺩﻩ ﺑﺎﺷﺪ?
ﻗﺮﺍﺭ ﻧﺒﻮﺩﻩ ﻣﻦ ﺍﺯ ﺍﯾﻨﺠﺎ ﻭ ﺷﻤﺎ ﺍﺯ ﺁﻧﺠﺎ، ﺻﻮﺭﺗﮏ ﺯﺭﺩ ﺑﻪ ﻧﺸﺎﻧﻪ ﺳﻔﺖ ﺑﻐﻞ ﮐﺮﺩﻥ ﻭ ﺑﻮﺳﯿﺪﻥ ﻭ
ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺷﺘﻦ ﺑﺮﺍﯼ ﻫﻢ ﺑﻔﺮﺳﺘﯿﻢ ...
....
ﭼﯿﺰ ﺯﯾﺎﺩﯼ ﺍﺯ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﻧﻤﯽﺩﺍﻧﻢ،
ﺍﻣﺎ ﻫﻤﯿﻦ ﻗﺪﺭ ﻣﯽﺩﺍﻧﻢ ﮐﻪ ﺍﯾﻦ ﻗﺮﺍﺭ ﻧﺒﻮﺩﻩ ﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺑﺮﺧﻼﻓﺸﺎﻥ ﺍﺗﻔﺎﻕ ﺍﻓﺘﺎﺩﻩ،
ﻫﻤﮕﯽ ﻣﺎﻥ ﺭﺍ ﺁﺷﻔﺘﻪ ﻭ ﺳﺮﺩﺭﮔﻢ ﮐﺮﺩﻩ ...
ﺁﻧﻘﺪﺭ ﮐﻪ ﻓﻘﻂ ﻣﯽﺩﺍﻧﯿﻢ ﺧﻮﺏ ﻧﯿﺴﺘﯿﻢ،
ﺍﺯ ﻫﯿﭻ ﭼﯿﺰ ﺭﺍﺿﯽ ﻧﯿﺴﺘﯿﻢ،
ﺍﻣﺎ ﺳﺮ ﺩﺭ ﻧﻤﯽﺁﻭﺭﯾﻢ ﭼﺮﺍ !!!
ﻗﺮﺍﺭ ﻧﺒﻮﺩﻩ ﺗﺎ ﻧﻢ ﺑﺎﺭﺍﻥ ﺯﺩ، ﺩﺳﺖ ﭘﺎﭼﻪ ﺷﻮﯾﻢ ﻭ ﺯﻭﺩ ﭼﺘﺮﯼ ﺍﺯ ﺟﻨﺲ ﭘﻼﺳﺘﯿﮏ ﺭﻭﯼ ﺳﺮ
ﺑﮕﯿﺮﯾﻢ ﻣﺒﺎﺩﺍ ﻣﺜﻞ ﮐﻠﻮﺥ ﺁﺏ ﺷﻮﯾﻢ ....
ﻗﺮﺍﺭ ﻧﺒﻮﺩﻩ ﺍﯾﻦ ﻗﺪﺭ ﺩﻭﺭ ﺷﻮﯾﻢ ﻭ ﻣﺼﻨﻮﻋﯽ !
ﻧﺎﺧﻦ ﻫﺎﯼ ﻣﺼﻨﻮﻋﯽ، ﺩﻧﺪﺍﻥ ﻫﺎﯼ ﻣﺼﻨﻮﻋﯽ، ﺧﻨﺪﻩ ﻫﺎﯼ ﻣﺼﻨﻮﻋﯽ، ﺁﻭﺍﺯﻫﺎﯼ ﻣﺼﻨﻮﻋﯽ، ﺩﻏﺪﻏﻪ
ﻫﺎﯼ ﻣﺼﻨﻮﻋﯽ ...
ﻫﺮ ﭼﻪ ﻓﻜﺮ ﻣﯽﮐﻨﻢ ﻣﯽﺑﯿﻨﻢ ﻗﺮﺍﺭ ﻧﺒﻮﺩﻩ ﻣﺎ ﺍﯾﻦ ﭼﻨﯿﻦ ﺑﺎ ﺑﻐﻞ ﺩﺳﺘﯽ ﻫﺎﯾﻤﺎﻥ ﺩﺭ ﺭﻗﺎﺑﺖ ﻫﺎﯼ
ﺗﻨﮕﺎﻧﮓ ﺑﺎﺷﯿﻢ ﺗﺎ ﺍﺛﺒﺎﺕ ﮐﻨﯿﻢ ﻣﻮﺟﻮﺩ ﺑﻬﺘﺮﯼ ﻫﺴﺘﯿﻢ،
ﺍﯾﻦ ﻫﻤﻪ ﻣﺴﺎﺑﻘﻪ ﻭ ﻣﻘﺎﻡ ﻭ ﺭﺗﺒﻪ ﻭ ﺩﻧﺪﺍﻥ ﺑﻪ ﻫﻢ ﻧﺸﺎﻥ ﺩﺍﺩﻥ ﺑﺮﺍﯼ ﭼﯿﺴﺖ؟
ﻗﺮﺍﺭ ﻧﺒﻮﺩﻩ ﻫﻤﻪ ﺍﺯ ﺩﻡ ﺩﺭﺱ ﺧﻮﺍﻧﺪﻩ ﺑﺸﻮﯾﻢ،
ﺍﺯ ﺩﻡ ﺩﮐﺘﺮﺍ ﺑﻪ ﺩﺳﺖ ﺑﺮ ﺭﻭﯼ ﺯﻣﯿﻦ ﺧﺪﺍ ﺭﺍﻩ ﺑﺮﻭﯾﻢ،
ﺑﻌﯿﺪ ﻣﯽ ﺩﺍﻧﻢ ﺭﺍﻩ ﺗﻌﺎﻟﯽ ﺑﺸﺮﯼ ﺍﺯ ﺩﺍﻧﺸﮕﺎﻩ ﻫﺎ ﻭ ﻣﺪﺭﮎ ﻫﺎﯼ ﻣﺎ ﺭﺩ ﺑﺸﻮﺩ .
ﺑﺎﯾﺪ ﮐﺴﯽ ﻫﻢ ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ ﮔﻮﺳﻔﻨﺪﻫﺎ ﺭﺍ ﻫﯽ ﮐﻨﺪ،
ﺩﺭﺍﺯ ﺑﮑﺸﺪ ﻧﯽ ﻟﺒﮏ ﺑﺰﻧﺪ , ﺑﺎ ﺳﻮﺯ ﻫﻢ ﺑﺰﻧﺪ ﻭ ﻋﺎﻗﺒﺖ ﻫﻢ ﯾﮏ ﺭﻭﺯ ﺩﺭ ﻫﻤﺎﻥ ﻫﯿﺎﺕ ﭼﻮﭘﺎﻧﯽ ﺑﻪ
ﭘﯿﺎﻣﺒﺮﯼ ﻣﺒﻌﻮﺙ ﺷﻮﺩ .
ﯾﮏ ﮐﺎﻭﻩ ﻻﺯﻡ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺁﻫﻨﮕﺮﯼ ﮐﻨﺪ ﮐﻪ ﺩﺭﻓﺶ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺣﺮﻣﺖ ﻋﺪﻝ ﺍﺯ ﺟﺎ ﺑﺮﺧﯿﺰﺩ
ﻭ ﺣﺮﮐﺖ ﮐﻨﺪ .
ﻗﺮﺍﺭ ﻧﺒﻮﺩﻩ ﺍﯾﻦ ﻫﻤﻪ ﺩﺭ ﻣﺤﺎﺻﺮﻩ ﺳﯿﻤﺎﻥ ﻭ ﺁﻫﻦ، ﻃﺒﻘﻪ ﺭﻭﯼ ﻃﺒﻘﻪ ﺑﺮﻭﯾﻢ ﺑﺎﻻ،
ﻗﺮﺍﺭ ﻧﺒﻮﺩﻩ ﺍﯾﻦ ﺗﻌﺪﺍﺩ ﻣﯿﺰ ﻭ ﺻﻨﺪﻟﯽِ ﮐﺎﺭﻣﻨﺪﯼ ﺭﻭﯼ ﺯﻣﯿﻦ ﻭﺟﻮﺩ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ،
ﺑﯽ ﺷﮏ ﺍﯾﻦ ﻫﻤﻪ ﮐﺎﻣﭙﯿﻮﺗﺮ ...ﻭ ﭘﺸﺖ ﻫﺎﯼ ﻏﻮﺯ ﮐﺮﺩﻩ ﺁﺩﻡ ﻫﺎﯼ ﻣﺎﺳﯿﺪﻩ ﺩﺭ ﻫﯿﭻ ﮐﺠﺎﯼ ﺧﻠﻘﺖ
ﻟﺤﺎﻅ ﻧﺸﺪﻩ ﺑﻮﺩﻩ ...
ﺗﺎ ﺑﻪ ﺣﺎﻝ ﺑﯿﻞ ﺯﺩﻩﺍﯾﺪ؟
ﺑﺎﻏﭽﻪ ﻫﺮﺱ ﮐﺮﺩﻩﺍﯾﺪ؟
ﺁﻟﺒﺎﻟﻮ ﻭ ﺍﻧﺎﺭ ﭼﯿﺪﻩﺍﯾﺪ؟
ﮐﻼً ﺧﺴﺘﻪ ﺍﺯ ﯾﮏ ﺭﻭﺯ ﮐﺎﺭ ﯾَﺪﯼ ﺑﻪ ﺭﺧﺘﺨﻮﺍﺏ ﺭﻓﺘﻪﺍﯾﺪ؟ ﺁﺥ ﮐﻪ ﺑﺎ ﻫﯿﭻ ﺧﻮﺍﺏ ﺩﯾﮕﺮﯼ ﻗﺎﺑﻞ
ﻣﻘﺎﯾﺴﻪ ﻧﯿﺴﺖ ....
ﺍﯾﻦ ﭼﺸﻢ ﻫﺎ ﺑﺮﺍﯼ ﻧﻮﺭ ﻣﻬﺘﺎﺏ ﯾﺎ ﻧﻮﺭ ﺳﺘﺎﺭﮔﺎﻥ ﮐﻮﯾﺮ، ﺑﺮﺍﯼ ﺩﯾﺪﻥ ﺭﻧﮓ ﺯﺭﺩ ﮔﻞ ﺁﻓﺘﺎﺑﮕﺮﺩﺍﻥ ,
ﺑﺮﺍﯼ ﺧﯿﺮﻩ ﺷﺪﻥ ﺑﻪ ﺟﺎﺭﯼِ ﺁﺏ ﺷﺎﯾﺪ،ﺍﻣﺎ ﺑﺮﺍﯼ ﺳﺎﻋﺖ ﭘﺸﺖ ﺳﺎﻋﺖ،ﺭﻭﺯ ﭘﺸﺖ ﺭﻭﺯ،
ﺷﺐ ﭘﺸﺖ ﺷﺐ ﺧﯿﺮﻩ ﻣﺎﻧﺪﻥ ﺑﻪ ﻧﻮﺭ ﻣﻬﺘﺎﺑﯽ ﻣﺎﻧﯿﺘﻮﺭﻫﺎ ﺁﻓﺮﯾﺪﻩ نشده اند!
ﻗﺮﺍﺭ ﻧﺒﻮﺩﻩ ﺧﺮﻭﺱ ﻫﺎ ﺩﯾﮕﺮ ﺑﻪ ﻫﯿﭻ ﮐﺎﺭ ﻧﯿﺎﯾﻨﺪ ﻭ ﺳﺎﻋﺖ ﻫﺎﯼ ﺩﯾﺠﯿﺘﺎﻝ ﺻﺒﺢ ﺧﻮﺍﻧﯽ ﮐﻨﻨﺪ .
ﺁﻭﺍﺯ ﺟﯿﺮﺟﯿﺮﮎ ﻫﺎﯼ ﺷﺐ ﻧﺸﯿﻦ ﺣﮑﻤﺘﯽ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺣﺘﻤﺎً، ﮐﻪ ﺷﺎﯾﺪ ﻻﻻﯾﯽ ﻃﺒﯿﻌﺖ ﺑﺎﺷﺪ ﺑﺮﺍﯼ ﺑﻪ
ﺧﻮﺍﺏ ﺭﻓﺘﻦ ﻣﺎ ﺗﺎ ﻗﺮﺹ ﺧﻮﺍﺏ ﻻﺯﻡ ﻧﺸﻮﯾﻢ ﻭ ﺍﯾﻦ ﻃﻮﺭ ﺷﺐ ﺗﺎ ﺻﺒﺢ ﭘﺮﭘﺮ ﺯﺩﻥ ﺍﭘﯿﺪﻣﯽﻧﺸﻮﺩ .....
ﻣﻦ ﻓﮑﺮ ﻣﯽﮐﻨﻢ ﻗﺮﺍﺭ ﻧﺒﻮﺩﻩ ﮐﺎﺭ ﮐﺮﺩﻥ، ﺟﺰ ﺑﺮ ﻃﺮﻑ ﮐﺮﺩﻥ ﻏﻢ ﻧﺎﻥ،
ﺑﺸﻮﺩ ﻫﻤﻪ ﺩﺍﺭ ﻭ ﻧﺪﺍﺭ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﻣﺎﻥ،
ﻫﻤﻪ ﺩﻏﺪﻏﻪﺯﻧﺪﻩ ﺑﻮﺩﻥ ﻣﺎﻥ ,
ﻫﻤﻪ ﺩﻏﺪﻏﻪ ﺯﻧﺪﻩ ﺑﻮﺩﻥ ....
ﻗﺮﺍﺭ ﻧﺒﻮﺩﻩ ﮐﻨﺎﺭ ﻫﻢ ﺑﻮﺩﻥ ،
ﺍﯾﻦ ﻫﻤﻪ ﻗﺎﻧﻮﻥ ﻣﺪﻧﯽ ﻋﺠﯿﺐ ﻭ ﻏﺮﯾﺐ ﻭ ﺩﺍﺩﮔﺎﻩ ﻭ ﻣﻬﺮ ﻭ ﺣﻀﺎﻧﺖ ﻭ ﻧﻔﻘﻪ ﻭ ﺯﻧﺪﺍﻥ ﻭ
ﮔﺮﻭﮐﺸﯽ ﻭ ﺿﻌﻒ ﺍﻋﺼﺎﺏ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ......
ﻗﺮﺍﺭ ﻧﺒﻮﺩﻩ ﺍﯾﻦ ﻃﻮﺭ ﺍﺯ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﺩﻭﺭ ﺑﺎﺷﯿﻢ ﻭ ﺳﯽ ﺳﺎﻝ ﺑﮕﺬﺭﺩ ﺍﺯ ﻋﻤﺮﻣﺎﻥ ﻭ ﯾﮏ ﺷﺐ ﻫﻢ ﺯﯾﺮ
ﻃﺎﻕ ﺳﺘﺎﺭﻩ ﻫﺎ ﻧﺨﻮﺍﺑﯿﺪﻩ ﺑﺎﺷﯿﻢ .....
ﻗﺮﺍﺭ ﻧﺒﻮﺩﻩ ﮐﺮِﻡ ﺿﺪ ﺁﻓﺘﺎﺏ ﺑﺴﺎﺯﯾﻢ ﺗﺎ ﺑﺮ ﻋﻠﯿﻪ ﺧﻮﺭﺷﯿﺪ ﻋﺎﻟﻢ ﺗﺎﺏ ﻭ ﮔﺮﻣﺎ ﻭ ﻣﺤﺒﺘﺶ، ﺯﺭﻩ
ﺑﮕﯿﺮﯾﻢ ﻭ ﺟﻨﮓ ﮐﻨﯿﻢ ....
ﻗﺮﺍﺭ ﻧﺒﻮﺩﻩ ﭼﻬﻞ ﺳﺎﻝ ﺍﺯ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺭﺩ ﮐﻨﯿﻢ ﺍﻣﺎ ﮐﻒ ﭘﺎﯾﻤﺎﻥ ﯾﮏ ﺑﺎﺭ ﻫﻢ ﺑﯽ ﻭﺍﺳﻄﻪ ﮐﻔﺶ
ﻻﺳﺘﯿﮑﯽ ﯾﺎ ﭼﺮﻣﯽ ﯾﮏ ﻣﺴﺎﻓﺖ ﺻﺪ ﻣﺘﺮﯼ ﺭﺍ ﺑﺎ ﺯﻣﯿﻦ ﻣﻌﺎﺷﺮﺕ ﻧﮑﺮﺩﻩ ﺑﺎﺷﺪ?
ﻗﺮﺍﺭ ﻧﺒﻮﺩﻩ ﻣﻦ ﺍﺯ ﺍﯾﻨﺠﺎ ﻭ ﺷﻤﺎ ﺍﺯ ﺁﻧﺠﺎ، ﺻﻮﺭﺗﮏ ﺯﺭﺩ ﺑﻪ ﻧﺸﺎﻧﻪ ﺳﻔﺖ ﺑﻐﻞ ﮐﺮﺩﻥ ﻭ ﺑﻮﺳﯿﺪﻥ ﻭ
ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺷﺘﻦ ﺑﺮﺍﯼ ﻫﻢ ﺑﻔﺮﺳﺘﯿﻢ ...
....
ﭼﯿﺰ ﺯﯾﺎﺩﯼ ﺍﺯ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﻧﻤﯽﺩﺍﻧﻢ،
ﺍﻣﺎ ﻫﻤﯿﻦ ﻗﺪﺭ ﻣﯽﺩﺍﻧﻢ ﮐﻪ ﺍﯾﻦ ﻗﺮﺍﺭ ﻧﺒﻮﺩﻩ ﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺑﺮﺧﻼﻓﺸﺎﻥ ﺍﺗﻔﺎﻕ ﺍﻓﺘﺎﺩﻩ،
ﻫﻤﮕﯽ ﻣﺎﻥ ﺭﺍ ﺁﺷﻔﺘﻪ ﻭ ﺳﺮﺩﺭﮔﻢ ﮐﺮﺩﻩ ...
ﺁﻧﻘﺪﺭ ﮐﻪ ﻓﻘﻂ ﻣﯽﺩﺍﻧﯿﻢ ﺧﻮﺏ ﻧﯿﺴﺘﯿﻢ،
ﺍﺯ ﻫﯿﭻ ﭼﯿﺰ ﺭﺍﺿﯽ ﻧﯿﺴﺘﯿﻢ،
ﺍﻣﺎ ﺳﺮ ﺩﺭ ﻧﻤﯽﺁﻭﺭﯾﻢ ﭼﺮﺍ !!!
۳.۰k
۱۶ فروردین ۱۳۹۵
دیدگاه ها (۴)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.