دوست‍ دارَم‍ گِلویـِ بعضی‍ عادم‍ هارا سفت بچسبمـ

دوست‍ دارَم‍ گِلویـِ بعضی‍ #عادم‍ هارا سفت بچسبمـ
تا مطمئن شوم‍
بعد که‍ دستهایم را برمیدارمـ
رد بنفش آن تا ماه‍ ها میمانَد
و بعد در گوششان‍ با صدایی جاری‍ اَز آرامش بگویم‍
که دَرد های آدمی #قرص نیست‍ که‍ لحظه‍ به لحظه‍ آن را #یاد آوری میکنی..!
مَن با تمام وجود #درد را لَمس میکنم
اِحتیاجی به‍ آدم هایی مثلِ تو نیست
که‍ هَر روز صبح میخی را بر دست میگیری و آن را با ارامش #زجر اوری بر روی #ذهن ادم میکشی
تا #دردهایش را دوباره و دوباره #حِس کند...