تکیه گاه که می شوی

تکیه گاه که می شوی
فراتر از یک کوه باید باشی
باید باشی هرکجا
حتی در انتهایِ یک خیابانِ باران خرده
از سیلِ اشکهایش
که بی پناه می شود
و آغوشِ هیچ رهگذری را
محرمِ خستگی هایش نمی داند
ببیند تو را
تا تو قدمهایش را یکی دو تا بردارد
خودش را رها کند میانِ بازوانت
باید باشی
حتی میانِ خنده های بلندش
حتی میانِ شلوغی هایِ هرروزه
تکیه گاه که می شوی
مرد و زن ندارد
باید
همه ی دنیا را
از بودنت
محکم بودنت
برایِ
او
بودنت
آگاه کنی!
@fuoad.🌹 🌹 🌹 🌹 🌹
دیدگاه ها (۴)

بارانِ تو با شوره زارِ تن چه خواهد کرد؟آه این زن این آتش به ...

چقدر واژه ها کم می آوردوقتی می خواهم تو را معنا بکنمچقدر حقی...

چیزی نمانده از تو جز  اندوهِ بی پایانسرگیجه های مزمن و افسرد...

سلام.دوستان.حالتون.چطوره.خوشید.خوبین.همراهان.عزیزبا ادامه‌ی ...

در حال بارگزاری

خطا در دریافت مطلب های مرتبط