روزگارا که چنین سخت به من می گیری؛

روزگارا که چنین سخت به من می گیری؛
با خبر باش که پژمردن من آسان نیست؛
گرچه دلگیرتر از دیروزم؛
گرچه فردای غم انگیز مرا می خواند؛
لیک باور دارم؛
دلخوشی ها کم نیست؛ زندگی باید کرد ...
دل‌ من محکمه ایست که به من می‌گوید: همه را دوست بدار،
به همه خوبی‌ کن،
و اگر بد دیدی، دل‌ به دریای محبت بزن و بخشش کن
زندگی جیره مختصری است مثل یک فنجان چای
و کنارش عشق است مثل یک حبه قند
زندگی را با عشق نوش جان باید کرد...