آرامش که باشد، همه چیز هست. حتی اگر در غم خیز ترین نقطه ی

آرامش که باشد، همه چیز هست. حتی اگر در غم‌خیز‌ترین نقطه‌ی جهان باشی.
آرامش یعنی: من کافی‌ام، تلاش‌های من کافی‌ست، آدم‌های جهان من کافی‌اند و جهان من کافی‌ست. آرامش یعنی؛ چه خوب که حضور دارم و می‌شنوم و احساس می‌کنم  و با چشم‌های خودم به جهان نگاه می‌کنم، به آبی آسمان و سبزیِ درخت و شلوغیِ خیابان و عبور و مرور آدم‌ها...
آرامش یعنی؛ زندگی را سخت نگرفته‌ام و در دل اضطراب‌های گاه‌گاهم، هنوز  خوبم و هنوز می‌خندم...
آرامش یعنی؛ مرا میان همین دلخوشی‌های ساده رها کنید، من خودم خوشبختی را یا خواهم‌ساخت، یا پیدا خواهم کرد...


┄┅┄┅✶❤✶┄┅┄