بسم الله الرحمن الرحیم

بسم الله الرحمن الرحیم
قسمت دوم :
بدیهی است که شفیع در هر نیّت و هر کاری، به تناسب میزان همراهی، همکاری و کمکی که می‌نماید، شریک در آن نیّت و کار می‌گردد؛ حتی اگر این همراهی، فقط به حدّ اندکی موافقت و رضایت باشد.
کسی که با تقویت شناخت و ایمان خود و با حفظ تقوای خود به وسیله انجام واجبات و ترک محرمات، در احیای اسلام در مملکت وجود خودش و جامعه می‌کوشد؛ و کسی که منتظر واقعی ظهور است و دعا و تلاشی در جهت تعجیل و تحقق آن دارد؛ از حُسن و حسنۀ پیامبر اکرم و اهل عصمت صلوات الله علیهم اجمعین نصیب می‌برد، لذا در دنیا و آخرت مورد شفاعت ایشان قرار می‌گیرد تا قابلیت ورود به بهشت و همجواری با آن بزرگواران در او ایجاد گردد.
اما، کسی که با کفر، شرک، نفاق، ظلم، فسق و فساد همراهی می‌ کند، حتی اگر به اندازۀ اندکی خوشحالی، رضایت و تقلید از آنان باشد، با آنان همراه و شریک شده و از سیّئه - بدی آنان و آثارش تا آخر الزّمان نصیب می‌برد!
بنابراین، اخلاق مؤمن، یا همان مواضع، نیّات، خواسته‌ها، اهداف و عملکردهای مؤمن، همیشه در جهت شفاعت - همراهی، همسویی، همکاری و شراکتِ در حسنات و دوری و عدم همراهی با سیئات می‌باشد.(پایان)