در بادهای سرد پاییز

در بادهای سرد پاییز،
نام تو هنوز در کوچه‌های بارسلون زمزمه می‌شود
اینیگو، مردی از جنس صخره و سکوت
که با هر تکل، با هر نگاه
دل هواداران را به لرزه می‌انداخت.

تو رفتی، بی‌هیاهو، بی‌وداع،
مثل برگی که از شاخه جدا می‌شود
نه از بی‌مهری،
بلکه از تقدیرِ بی‌رحمِ فوتبال.

بارسلونا، بی‌تو
شبیه شعری‌ست که قافیه‌اش را گم کرده،
شبیه نقاشی‌ای که رنگِ آبی‌اش کم آمده،
و ما،
در حسرتِ آن لحظه‌هایی که دیگر تکرار نمی‌شوند،
تو را در قاب خاطره‌ها قاب می‌گیریم.

اینیگو،
تو از بارسا رفتی،
اما از دل‌ها نه.
و هر بار که باد از سمت نیوکمپ می‌وزد،
صدای گام‌هایت را با خود می‌آورد،
تا یادمان نرود
که مردی بود،
که با غرور و وقار،
از پیراهنی دفاع کرد
که برایمان همه‌چیز بود.

برایت آرامش آرزو می‌کنیم،
در هر تیمی، در هر خاکی،
اما بدان،
در دل‌های ما،
تو همیشه یک "کاتالان" خواهی ماند💔💙.