همیشه حرف دلمو می نوشتم

همیشه حرف دلمو می نوشتم...
خط ب خط احساس..
ورق به ورق عاشقانه...
اما آخرش میشد طعمه کبریت و شعله...
نمیخواستم اثری بمونه از حرف دلم...
نمیخواستم بدونه چی کشیدم....
می نوشتم و پاره میکردم
می نوشتم و آتش میزدم ناگفته های دلم رو
نمیگفتم و اون میخوند غرور
پنهان میکردم و اون بی احساس نامم میزد...
مخفی میکردم و اون بی لیاقت حسابم کرد
اما....
اما دیگر مینویسم...
که بخواند...
که ببیند احساسم را...
که ببیند آتش افروخته بر دلم را....
که ببیند سکوت گفته هایم را
که ببین عاشقانه های پنهانم را....
که ببیند حسادت های کورکورانه ام را...
میبینی؟!؟
میبینی قلب شکسته ام را؟؟؟؟؟