ماهیچوقتبلدنبودیم دلبر باشیم

ما‌هیچوقت‌بلدنبودیم‌ (دلبـر) باشیم!
بلد‌نبودیم‌به‌موقع‌نـازکنیم
بلدنبودیم‌دوست‌داشتنمونو‌قایم‌کنیم‌ و‌فریادنزنیم...
بلدنبودیم‌وقتی‌عاشقیـم‌کم‌باشیم‌ تا‌تشنه‌مون‌بشین!بلد‌نبودیم‌وقتی‌بغلمـون‌کردیـن‌ ، از‌ذوق‌جیغ‌نکشیم‌ووانمودکنیم‌حسی‌نداریم بلدنبودیم‌پیاماتونو‌دیر‌جواب‌بدیم
بلدنبودیم‌وقتی‌زنگ‌ میزنید‌ روی‌گوشی‌شیرجـه‌نزنیم...! کلاس‌بذاریم‌و‌در‌جواب (میخوام‌ببینمت)گفتنـتون؛ بگیم:‌ ببخشیدوقت‌ندارم ! اینجوری‌شد‌که‌ما‌شدیم‌ (زاپاس...)
زاپاس وقتایی‌که‌نـاز بقیه‌رو‌کشیدین‌و‌خسته‌شدین زاپاس وقتایی‌که‌بهتون‌خیانـت‌شد‌! و‌یه‌آغـوش بی‌منت‌و‌ دم دستی‌خواستین‌برای‌فراموشی... زاپاس وقتایی‌که‌آدم اصلیتون‌قهـر‌بود‌و‌تنهـا‌شدین!
زاپـاس شبـای‌ بی خوابیتون‌که‌هیچکس‌جوابتونو‌نداد‌ و‌ما‌از‌ذوق‌با‌چشمای‌خوابـالو‌ انقدر‌تایـپ‌کردیم‌ که‌گوشی‌به‌دست‌خوابـمون‌برد:)
همیشه‌با‌خودتون‌گفتید:خـب‌این‌کـه‌همیـشـه‌هسـت‌...
هرچقدرم‌اذیتش‌کنیم‌ بازم‌هست‌ ؛ بازم‌دوستـم‌داره ! اره...ما‌دوستتون‌داشتیم‌؛ فقط‌بلد‌نبودیم ‌‌(بازیگر)باشیم... نمیخوایمم‌که‌بازیگرباشیم!
اما، درسته‌که‌ آدم اصلی زندگیتون‌نبودیم... ولی(ادم) که‌بودیم دل‌کـه‌داشتیم... !
writer:me

منتظر نظرات زیباتون هستم...