من میگم زندگی یعنی همون صبحی که آفتاب میزنه تو چشمت و

‍ من میگم زندگـی یعنی همون صبحـی که آفتاب میزنه تو چشمت و کلافت میکنه و بدخواب و بیدارت میکنه
یعنی همون خونه ای که توش پدر مادرت نفس میکشن
توش خواهرانه ها و کل کل های خواهر برادریتو رقم میزنی
زندگی همون رفیقیه که نگـرانته .. مجازی .. واقعی ..
همون بدو بدو ها و خستگی هایی که داری .. که زندگی کنی
حتی اگه رشتتو دوست نداری .. اینو بدون هزاران هزار آدم دوست داشتن جای تو بودن ‌..
زندگی قشنگی ِ مطلق شاید کم داشته باشه ..
قشنگی اصلیش لذت بردن از سختیاست