یادمان باشدوقتی کسی رابه خودمان وابسته کردیمدربرابرش مسئولیم…دربرابر اشکهایش،شکستن غرورشلحظه های شکستنش در تنهایی و لحظه های بی قراریش…واگر یادمان برود…در جایی دیگر سرنوشت یادمان خواهد آورد!