جا خالی ات را در

جاے خالی ات را در
نقطه چین اشک هایم
درد مے ڪشم و هنوز
نمے توانم بفهمم بعضے
از نبــــودن ها رابلنداے
هیچ آهـے پر نمے ڪـند
اے ڪاش جاے ادبیات
ڪمے منطق خوانده بودم