ولی این درسته که ما کم کم شبیه اون کسی میشیم که بینهایت د

ولی این درسته که ما کم کم شبیه اون کسی میشیم که بینهایت دوسش داریم..
اصلا آدما کم کم وارد وجود ما میشن..اول جذبِ رنگی میشیم که اون دوست داره، بعد فیلمیو می‌بینیم که اون میبینه، آهنگی گوش میدیم که اون گوش میده و شاید این میتونه بشه بزرگ ترین نقطه اشتراک توی دلمون..ناخودآگاه صدایی که اون میشنوه به ماهم آرامش میده..
خلاصه همه اینا کم کم به وجود میاد ولی یهو میبینیم تمام ما شده یه نفر، هر تیکه از خودمونو که نگاه میکنیم اونو میبینیم
وجودمونو تقسیم کردیم با یکی دیگه..!