.

.
گاهی برات یه اتفاق غیر منتظره پیش میاد که تا مدت ها از ذهنت بیرون نمیره. ماشینی که بعد یه ترمز طولانی، دقیقا کنار زانوت متوقف میشه.. حس و حال آدم بعد فرود اضطراری پروازی، که تو رو حسابی ترسونده باشه، نجات پیدا کردن از دل ساختمونی که آتیش گرفته.. یا گذروندن یه دوره بیماری سخت و مهلک.
آدم تو اون شرایط، وقتی برمیگرده و پشت سرش رو میبینه، به این فکر میکنه که چقدر آخرین ها میتونه راحت اتفاق بی افته.
هر عکسی که از تو گرفته میشه یا میگیری، هر چیزی که مینوسی، پیش هر کسی.. هر جایی که میری، هر صحبتی هر نگاهی میتونه آخریش باشه.
فکر کردن به این چیزها میتونه خیلی روحیه ی آدم رو تغییر بده.
انگار زندگی معنای عمیق تری به خودش میگیره و روزمَرِگی از بین میره.
هرچیزی برای آدم عجیبه و میشه نگاه تازه ای داشت بهش.
اینجور وقت ها حتی بدمزه ترین غذاهارو میشه با اشتیاق خورد و به طولانی ترین قهرها پایان داد چون ارزش ها برات تغییر میکنه.

باید بدونی که اگر هرچیزی تا الان آخرین نبوده دلیلش تویی، که هستی هنوز که لحظه میسازی برای خودت و اطرافیانت و اگرآخرین ها برات اتفاق بی افته، تصویری که از تو برای اطرافیانت میمونه، آخرین لحظه هاییه که تو هیچوقت فکر نمیکردی آخریش باشه. #امیرعلی_ق