من اکثر اوقات با خودم حرف میزنم.

من اکثر اوقات با خودم حرف میزنم.
فرقی نمیکنه کجا باشم و مشغول چه کاری ، مدام توی قلبم صحبت از تو و این رابطه ست.بیشتر قربون صدقه ت میرم و دارم ازت تعریف میکنم.ولی بعضی وقتا با خودم بحثم میشه.بحث ِ بین قلب و عقلم همیشه در جریانه.
گاهی حواسم نیست و توی مشاجره ای که خودم با قلبم دارم جواب حرفا رو بلند بلند میگم.اکثرا هم بحث سر اینه که من توی زندگی ِ تو چیکار میکنم؟ چی میخوام از این رابطه و چه انتظاری ازت دارم؟
اصلا چرا اومدم مزاحمت شدم؟منی که دستم بهت نمیرسه و داشتنت گاهی محال به نظر میاد ، چرا دارم فکر و وقت تو رو مشغول میکنم؟
هر چقدر قلبم بهانه و دلیل میتراشه که دیر دیدمت و دیگه نمیتونم فراموشت کنم و خیلی دوستت دارم و ...
باز عقل برنده ی این مجادله ست که اشتباهی وارد زندگیت شدم و شاید دوستت نداره.
هر چقدر عقل بی رحم و رک حرف میزنه و مثل مامور اجرای حکم اعدام بی تفاوته نسبت بمن ، دل احساساتیه و پاشو توی یه کفش میکنه که من این زن رو میخوام ، انتخابش کردم و از این عشق دست بر نمیدارم.
میگن عشق کوره. مثلا معایب معشوق و راه درست و از غلط و مشکلات سر راه رو نمی بینه.
پافشاری روی یه تصمیم اشتباه نهایت بی عقلیه.
من میخوام به این بی فکری و کله خرابی ادامه بدم. هر چی بادا باد
میخوام دیوونه باشم.
بهت گفتم همیشه
من دیوونتم
#دلنوشته
#نامتواری
#نامتواری

#namotevari