تفسیر قرآن

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيم

هر روز آیاتی از قرآن کریم را با تأمل و دقت مطالعه کنیم.

ترجمه و تفسیر آیه به آيه سوره زخرف

آیات 46 و 47

أعوذ بِاللَّهِ مِنَ الشَّیطَانِ الرَّجِیمِ

وَلَقَدْ أَرْسَلْنَا مُوسَي بِآيَاتِنَا إِلَي فِرْعَوْنَ وَمَلَئِهِ فَقَالَ إِنِّي رَسُولُ رَبِّ الْعَالَمِينَ (46)
فَلَمَّا جَاءهُم بِآيَاتِنَا إِذَا هُم مِّنْهَا يَضْحَكُونَ (47)

ترجمه :

و همانا ما موسى را همراه با آيات (و معجزات) خود به سوى فرعون و اشراف قومش فرستاديم پس گفت: همانا من فرستاده پروردگار عالميانم.

پس چون موسى با آيات ما به سراغ آنان آمد، آنان به آن (آيات و معجزات) خنديدند.

نکته ها:

در قرآن، ماجراى موسى و فرعون و بنى اسرائيل تكرار شده است و اين بخاطر آنست كه سرنوشت موسى و قومش با سرنوشت پيامبر اسلام و مردم مكّه شباهت دارد، فرعون بهانه مى آورد كه موسى فقير است و من تخت و تاج دارم، سران كفّار مكّه نيز پيامبر اسلام را فقير و يتيم و خودشان را داراى مال و مقام مى دانستند.

پیام‌ها :

- انبيا علاوه بر كمالات شخصى بايد معجزه داشته باشند. «موسى باياتنا»

- در شرايط قبيله اى بايد به سراغ اقوام رفت. «قال لقومه» ولى در شرايط حكومتى بايد به سراغ حكومت رفت. «الى فرعون» (در شيوه تبليغ ابتدا بايد به سراغ موانع و اصلاح عناصرى رفت كه تغيير آنهاسبب تغيير جامعه است.)

- طاغوت ها به تنهايى قدرتى ندارند، اين اطرافيان هستند كه به طاغوت ها زور مى دهند. «فرعون و ملائه»

- خنده و تمسخر نشانه پوكى و سبك سرى و هوچى گرى مخالفان است. «اذا هم يضحكون»

بر گرفته از کتاب الکترونیکی تفسير نور مرکز اطلاع رسانی غدیر