سفر کردی چرا بر دل روانی

سفر کردی چرا بر دل روانی؟
چرا بر جانِ من آهو چرانی؟
تو که رفتی برو یادت چه حاصل
که هر شب بر دلم آتش پرانی
غروبت را درونِ کوچه دیدم
خودم دیدم زمستان و خزانی
گرفته دامنم داغت به سینه
کشاند این و ، تو آنسو کشانی
میانِ جنگِ دل با جنگِ دلبر
چرا در سینه ام دل می درانی؟