آیا زنی که حرف هایت را نشنیده می گیرد

آیا زنی که حرف هایت را نشنیده می گیرد
گوش ندارد؟
زنی که تورا نمی بوسد - لب
زنی که سکوت کرده - زبان
و زنی که نمیرود - پا

به تو فکر می کنم
با تلخ ترین خاطره ها زنده می شوم
با شیرین ترینشان می میرم
این روزها مردن و زنده شدن دیگر معجزه به حساب نمی آید

بگذریم
زن ها برای رفتن به پا احتیاجی ندارند
می روند بی آن که رفته باشند

زنی که من عاشق اش بودم
فقط قلب نداشت!

سید امید قدسی زاده
پ.ن：این شعر تقدیم شده به دوست و برادرم.ادریس بختیاری که با این مضمون شعرهای زیبایی نوشته

عکس و شعر مربوط به جلسه کانون ادبی هنگام است

عکاس：خانم سمانه ارجمندی