📚 یک تکه کتاب
از کتابِ 📚 #جاودانگی
#میلان_کوندرا
ترجمه ☕ ️ #حشمت_الله_کامرانی
صفحه ی ۱۶۰
📚 📚 📚
پل گفت:
من ترجیح میدهم
از صدای خنده کودکانه بمیرم
تا از صدای مارش عزای شوپن.
و این را هم به شما بگویم:
همه شر های عالم در آن مارش عزا است
که تجلیل مرگ است.
اگر مارش های عزای کم تری وجود داشت،
شاید مرگ های کمتری هم وجود می داشت.
دریاب که میخواهم چه بگویم:
#احترام_به_مصیبت
از بی فکری پرگویی کودکانه
بسیار خطرناک تر است.
آیا میدانی پیش شرطِ
همیشگی مصیبت چیست؟
وجود آرمان هایی که
آن را گرامی تر از زندگی بشر می دانند.
و پیش شرط جنگ چیست؟همان مطلب.
آنان تو را به سوی #مرگ می رانند،
چرا که #احتمالا
#چیزی_بزرگ_تر_از_زندگی_تو_وجود_دارد.
دیدگاه ها (۷)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.