درخت سایه اش را بی دریغ به تو می بخشد

درخت سایه‌اش را بی‌دریغ به تو می‌بخشد
  و خورشید گرمایش را  
    و گل شمیم خوشش را ،
باران طراوتش را و آسمان برکتش را
  و رود قطره قطرۀ آبش را
    و پرنده نوای دل انگیزش را …
و همه و همه بخشیدن را از  خدایی آموخته‌اند که آن‌ها را زیبا آفریده …

  زیباترین آفریده خدا انسان است .

    تو برای بخشیدن چه داری؟
      ثروتت؟
        دانشت؟
            جانت؟

همه این‌ها خوب است…
اما چرا از گنج بی‌پایانی که در وجودت داری خرج نمی‌کنی؟

    محبت !

حاضری آنرا ببخشی؟
  با خنده‌ای بر لبت
    یا اخلاقی خوش
     یا دستان پرمهری که بر سر کودکی خسته از کار می‌کشی …
       یا با محبتی که به عشقت می‌کنی …
         یا…

مطمئن باش گنجت تمام نمی‌شود بلکه زیاد خواهد شد …
       از بخشیدنش دریغ نکن …


#از #بخشیدن #و #محبت #به #دیگران, #گنج #درون #انسان, #ابراز #عشق #و #محبت #به #انسان #ها, #آفرینش #و #خلق #کردن, #درخت #و #گل #و #دریا #و #پرنده #و #عشق, #بخشش #محبت #و #مهربانی, #هدیه #دادن #عشق #و #محبت #به #انسانها, #