خبرویژه
📌 📌
#خبرویژه
عبدی: تواب شدن اصلاحطلبان بهتر از زندگی در تناقض بیپایان است
عباس عبدی پیش از این یادداشتی در نشریه کارگزارانی صدا نوشت مبنی بر اینکه به جای پیش کشیدن مباحثی مانند آشتی ملی، باید تکلیف خود را با نظام معلوم کنند که اصلاحطلب هستند یا مبارزهجو با نظام؟!
این نوشته با دلخوری و اعتراض برخی مدعیان اصلاحطلبی مواجه شد. وی در واکنشی مجدد دست به قلم شد و در نشریه صدا نوشت: این روزها مسئله توابسازی مطرح شده و برخی از دوستان هرگونه بازنگری انتقادی را معادل نوعی توابسازی تلقی کرده و از پیش محکوم و رد کردهاند...
وی ادامه میدهد: مسئله این است که یک اتفاقی در سال 1388 رخ داده؛ از آنجا که آن اتفاق عوارض خاص خود را داشته است و امروز ما با این عوارض دست به گریبان هستیم، به ناچار باید آن اتفاقات را بازنگری کرد. اگر همچنان بر مدار دفاع از آن سیاستها هستند، به طور طبیعی باید با عوارض آن نیز کنار بیایند ولی اگر این عوارض را نمیپذیرند و خواهان اصلاح آنها هستند، باید نسبت به گذشته تغییر نگاه دهند.
عبدی معتقد است: ...به طور قطع در میان دو نگاه اذعان به خطا؛ و یا اصرار به گذشته به دلیل ترس از تواب خطاب شدن، نگاه دومی ترجیح دارد. همچنان که همه ما توابان سازمان مجاهدین خلق را به افراد سر موضع آنان ترجیح میدهیم.
...وی پیش از این تصریح کرده بود: تا هنگامی که بخشهایی از اصلاحطلبان مبارزهجویی میکنند، نیازی به ارتباط و بازتعریف آن ندارند. ولی در این صورت به طور آشکار باید متوجه شوند که اصلاحطلبی آنان مصداق راه رفتن روی یک پا خواهد شد. در این صورت با دو گام برداشتن، هم عقب میافتند و هم خسته میشوند و به سرعت تعادل رفتاری خود را از دست میدهند. تا حالا هم توهم تکیه به عصایی به نام آقای هاشمی داشتند، بنابراین امروز که این توهم زایل شده است، باید تصمیم بگیرند.
#خبرویژه
عبدی: تواب شدن اصلاحطلبان بهتر از زندگی در تناقض بیپایان است
عباس عبدی پیش از این یادداشتی در نشریه کارگزارانی صدا نوشت مبنی بر اینکه به جای پیش کشیدن مباحثی مانند آشتی ملی، باید تکلیف خود را با نظام معلوم کنند که اصلاحطلب هستند یا مبارزهجو با نظام؟!
این نوشته با دلخوری و اعتراض برخی مدعیان اصلاحطلبی مواجه شد. وی در واکنشی مجدد دست به قلم شد و در نشریه صدا نوشت: این روزها مسئله توابسازی مطرح شده و برخی از دوستان هرگونه بازنگری انتقادی را معادل نوعی توابسازی تلقی کرده و از پیش محکوم و رد کردهاند...
وی ادامه میدهد: مسئله این است که یک اتفاقی در سال 1388 رخ داده؛ از آنجا که آن اتفاق عوارض خاص خود را داشته است و امروز ما با این عوارض دست به گریبان هستیم، به ناچار باید آن اتفاقات را بازنگری کرد. اگر همچنان بر مدار دفاع از آن سیاستها هستند، به طور طبیعی باید با عوارض آن نیز کنار بیایند ولی اگر این عوارض را نمیپذیرند و خواهان اصلاح آنها هستند، باید نسبت به گذشته تغییر نگاه دهند.
عبدی معتقد است: ...به طور قطع در میان دو نگاه اذعان به خطا؛ و یا اصرار به گذشته به دلیل ترس از تواب خطاب شدن، نگاه دومی ترجیح دارد. همچنان که همه ما توابان سازمان مجاهدین خلق را به افراد سر موضع آنان ترجیح میدهیم.
...وی پیش از این تصریح کرده بود: تا هنگامی که بخشهایی از اصلاحطلبان مبارزهجویی میکنند، نیازی به ارتباط و بازتعریف آن ندارند. ولی در این صورت به طور آشکار باید متوجه شوند که اصلاحطلبی آنان مصداق راه رفتن روی یک پا خواهد شد. در این صورت با دو گام برداشتن، هم عقب میافتند و هم خسته میشوند و به سرعت تعادل رفتاری خود را از دست میدهند. تا حالا هم توهم تکیه به عصایی به نام آقای هاشمی داشتند، بنابراین امروز که این توهم زایل شده است، باید تصمیم بگیرند.
- ۴۴۴
- ۰۹ اسفند ۱۳۹۵
دیدگاه ها (۱)
در حال بارگزاری
خطا در دریافت مطلب های مرتبط