بهار ای عروس فصل های من

بهار ای عروس فصل های من 
ای دایه ی بی باک من 
من،در تو زاده شدم 
از تو به یک باره شدم 
مثل تو سر زنده شدم 
سبز شدم 
قاصدک رقصنده شدم 
بوی خوش لحظه شدم 
مثل بهار زنده شدم 

یک سال دیگه گذشت منم یک سال بزرگتر شدم... یـکسالی که نمی دونم توش واقعا تونستم « بزرگ »بشم یا
نه ؟ ...
تونستم همونی باشم که هستم ؟
نمی دونم ...
شاید اونجوری که می خواستم باشم نبودم....
خدایا
ممنونم که بهم فرصت زندگی داری...
اما دستم را رها نکن....
همانطور که تا به حال گرفته ای...
من از این دنیا و آدمهای به ظاهر خوبش، میترسم