رفتم و زحمت بیگانگی از کوی تو بردم

رفتم و زحــمت بیگانگی از کوی تو بردم

آشنـــای تو دلم بود و به دست تو سپردم

اشک دامـان مـــرا گیرد و در پای من افتد

که دل خون شده را هم ز چه همراه نبردم

عـمـر ، پا بـر دل مـن می ‌نـهـد
و می ‌گـذرد

خسته‌ شد چشم من از این همه پاییز و بهار

نـه عجب گر نکنم بر گـل و گـلزار نظـر

در بهاری که دلم نشکـفد از خنده
‌ ی یار


@D_F ✍