کودکی چه دوران خوبی بود. کوچک بودم و غم هایم یک فسقلی بود
کودکی چه دوران خوبی بود. کوچک بودم و غمهایم یک فسقلی بود. اندازه غمهایم از خودم خیلی خیلی کوچکتر بود. بزرگ شدم، خودم و غمهایم پا به پای هم رشد کردیم. اما بزرگ شدنمان مانند هم نبود. من شدم یک متر و خوردهای، غمهایم شدند یک خروار و خردهای! اما لبخندهای کوچکم فقط چند سانتیمتر بزرگتر از لبخندهای کودکیام هستند. این است معنی بزرگ شدن..
◦•●◉✿❤ ️нαмɴαғαѕ❤ ️✿◉●•◦
◦•●◉✿❤ ️нαмɴαғαѕ❤ ️✿◉●•◦
۱۱.۹k
۳۰ دی ۱۳۹۸
دیدگاه ها (۱)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.