کودکی چه دوران خوبی بود کوچک بودم و غمهایم یک فسقلی بود

کودکی چه دوران خوبی بود. کوچک بودم و غم‌هایم یک فسقلی بود. اندازه غم‌هایم از خودم خیلی خیلی کوچک‌تر بود. بزرگ شدم، خودم و غم‌هایم پا به پای هم رشد کردیم. اما بزرگ شدنمان مانند هم نبود. من شدم یک متر و خورده‌ای، غم‌هایم شدند یک خروار و خرده‌ای! اما لبخندهای کوچکم فقط چند سانتیمتر بزرگتر از لبخندهای کودکی‌ام هستند. این است معنی بزرگ شدن..


◦•●◉✿❤ ️нαмɴαғαѕ❤ ️✿◉●•◦
دیدگاه ها (۱)

من سخت نمیگیرم !سخت است جهان بی #تُ ...!◦•●◉✿❤ ️нαмɴαғαѕ❤ ️✿...

اگرباختی تمامت را برای چشمان بانوییهنر کرده ای...!♥ ️◦•●◉✿❤ ...

‌با منِ خسته مهربان تر باش،من همانم که دوستت دارد ...◦•●◉✿❤ ...

میدانی چیست رفیق مجازی من؟مدتهاست که من مینویسمو تو میخوانیح...

میخواهم در دنیای آرامش غیر درکی خودم غرق بشوم ،چشمانم را ببن...

ازمایشگاه سرد

باقی تابستان عجیب و محیرالعقول طی می‌شود.ماه گذشته از اینکه ...

در حال بارگزاری

خطا در دریافت مطلب های مرتبط