عادات آخرالزمان(۱)

حضرت امام صادق (ع) در توصیف خوی‌ها و عادت‌هایی که در آخر زمان بین مردمان رایج می‌شود، فرموده‌اند که در آن روزگار:

- [دستورهای] قرآن کهنه شود و چیزهایی که در آن نیست، در آن پدید شود و [آیات آن] طبق دلخواه توجیه شود؛

- هرکه را به کارِ بد بستایند، خندان و خشنود شود و اعتراضی نکند؛

- همجنس‌بازی مردان و زنان رایج و مرسوم شود؛

- خانۀ کعبه تعطیل شود و دستور به نرفتنِ به آن داده شود؛

- پول‌دار عزیزتر از مؤمن باشد؛

- ربا آشکار شود و بر آن سرزنش نشود؛

- مردِ باایمان غمناک، پست و خوار شود؛

- شراب را آشکارا بنوشند و آنان‌که از خدای عزّوجلّ نمی‌ترسند، برای نوشیدنش گرد هم آیند؛

- با شراب مداوا کنند و برای بیمار نسخه کنند و بِدان بهبودی جویند؛

- بدعت و زنا آشکار شود؛

- مؤمن نتواند کارِ بد را جز در دلِ خویش انکار کند؛

- زمامداران به کافران نزدیک شوند و از خوبان دوری گزینند؛

- شنیدن قرآن بر مردم سنگین و گران آید، درحالی‌که شنیدن چیزهای ناروا برای آنان آسان و مطلوب است؛

- برای اذان گفتن و نماز پول گیرند؛

- همسایه از ترس زبانِ همسایه‌اش او را گرامی دارد؛

- فرمانروایان در داوری رشوه گیرند؛

- بچۀ کوچک مرد بزرگ را خوار شمارد؛

- مسجدها طلاکاری و نقّاشی شود؛

- مردم خون‌ریزی را آسان شمارند و برایشان عادی شود؛

- انسان برای غرض دنیایی ریاست طلبد و خود را به بدزبانی مشهور سازد تا از او بترسند و کارها را به او واگذارند؛

- با حیوانات نکاح کنند؛