دیروز و امروز

دیروز و امروز
از بعد تحویل سال
خیلی حرف زدم!
به هرکسی که دور و برم بود
زنگ زدم و تبریک گفتم!
کوچیک و بزرگ ، ریز و درشت،
دوست و آشنا ، فامیل دور و نزدیک،
به همشون زنگ زدم و تبریک گفتم!
آخه سال تحویل شده
و سال کهنه
جاش رو به سال نو داده!

تو این گیر و دار
و بازار داغ تلفنای تبریک
دلم چقدر گرفت!
یه دفعه غصه به دلم نشست !



آدم پدری مثل شما داشته باشه!
رفیقی مثل شما داشته باشه!
انیسی مثل شما داشته باشه!
امام و ولی نعمتی
مثل شما داشته باشه!


اما شماره ی تماسی نداشته باشه!
آدرسشو نداشته باشه!
ندونه خونه اش کجاست!
ندونه چیکار میکنه و احوالش چطوره!

تازه بفهمه که
طرید بودن و فرید بودن
این سرور و آقا
بخاطر بدی و معصیت خودت باشه!

وای که چقدر دلم گرفت!
انگار تمام کشتی ها ی خوشحالیم
غرق شدن!
انگار کوک کیفم شکست!
انگار یادم رفته بود که
تحویل های بدون شما معنا ندارن!
واقعاً تحویل سال
بدون شما یعنی چه ؟

شما معنای تمام نو شدنهایی،
شما معنای تمام بهارهایی،
شما بهانه ی تمام تبریک هایی ،
شما مصداق تمام دنیایی،

شما برای من همه کسی،
پدرم ، دوستم ، رفیق بی کلکم ،
امامم، استادم ، چراغ راهم ،
خورشید روزم،
مهتاب شبم ، ستاره ی نیمه شبم ،
بهارم ، آرامم ،

سال نوی شما مبارک

ارادت آفتاب
به محور وجودتان مبارک:

گردش زمین به دور سرتان مبارک:



:اللّهُمَّ عَجِّل فَرجَ
مُنتَِقمِ الزَّهرٰاء سَلٰامُ اللهِ عَلَیهما...