هیچ کس مرا دوست ندارد !

هیچ کس مرا دوست ندارد !
هیچ کس به من توجه نمی کند !
هیچ کس برایم هلو و گلابی نمی خرد !
هیچ کس به من شیرینی و نوشابه نمی دهد !
هیچ کس به شوخی های من نمی خندد !
هیچ کس موقع دعوا به من کمک نمی کند !
حتی ؛ 
هیچ کس دلش برایم تنگ نمی شود !
هیچ کس برایم گریه نمی کند !
هیچ کس نمی داند که من چه بچه ی خوبی هستم !

اگر کسی از من بپرسد که : " بهترین دوستم کیست ؟! " 
توی چشمش نگاه می کنم و می گویم : " هیچ کس ! "

ولی امشب خیلی ترسیدم !
چون بلند شدم و دیدم " هیچ کس " نیست !
بلند صدا کردم ! اما " هیچ کس " جواب نداد !
تاریکی را " هیچ کس " تحمل نمی کنه ...
بلند شدم و به همه جای خونه سر زدم ...
اما هر جایی رو که نگاه کردم ، فقط یکنفر و دیدم !
و
آنقدر گشتم تا این که خسته شدم !
حالا که صبح نزدیکه ؛
ترسی ندارم ،
چون " هیچ کس " نرفته ...