تفسیر قرآن

اسلام و تفريح از دیدگاه منظر قرآن

اسلام دين فطرت است و با تفريح و شادى كردن كه خواسته ى غريزى انسان است، مخالفتى ندارد، آن چه مورد انتقاد است تفريحات و شادى هاى نابجاست كه قرآن مواردى از آن را بيان مى فرمايد:

* شادى عدّه اى كه به خاطر اينكه به جبهه نمى رفتند شاد بودند. «فرح المخلفون بمقعدهم خلاف رسول اللّه»(160)
* شادى به خاطر كاميابى هاى دنيوى و همراه با غفلت از آخرت. «فرحوا بالحياة الدنيا»(161)
* شادى به خاطر كسب ثروت. به قارون گفته شد: «لا تفرح»
* شادى به خاطر سختى هايى كه به مؤمنان مى رسد. «اِن تصبكم سيئة فرحوا بها»(162)
* شادى به خاطر داشتن علم. «فرحوا بما عندهم من العلم»(163)

اما اگر شادى بر اساس حقّ و لطف الهى و خدمت به مردم و رسيدن به كمالات باشد، نه تنها بد كه يك ارزش است. «قل بفضل اللّه و برحمته فبذلك فليفرحوا»(164)
-----
160) توبه، 81.
161) رعد، 26.
162) آل عمران، 120.
163) غافر، 83.
164) يونس، 58.

بر گرفته از کتاب الکترونیکی تفسير نور مرکز اطلاع رسانی غدیر