بخواب آرام ای عشقم ،

بخواب آرام ای عشقم ،
که من بیدار بیدارم!!!
فراقت تا سحر هر دم،
کند بیمار بیمارم!!!
بخواب آرامِ جانِ من،
کنارت بودم و هستم!!!
بخواب آرام من امشب،
چوهرشب سخت هوشیارم!!!
تمام هستی ام خوابی،
برایت شعر می گویم!!!
بخواب آرام تا فردا،
که من مشتاق دیدارم!!!
میان سینه ام بغضی،
دل من گریه می خواهد!!!
ز ترس بودن بی تو ،
ز فکرش نیز بیزارم!!!
دلم تنگ است می دانی ،
که بی تو هیچ و تنهایم!!!
نگر بر تلخی ام بی تو،
به این روز و شب تارم!!!
چه میشد گر سحر میشد،
دلم بی تاب روی تو!!!
نوازش کن مرا هر دم،
که من بی عشق بیمارم!!!
به چشمانت قسم عشقم ،
که بی عشق تو میمیرم!!!!