نه روزها

نه روزها نه حالی برای نوشتن است نه طاقتی برای گفتن

کنج خونه نشسته ام بی هدف

این روزها با دلی کبود گوشه ای نشسته ام و به یاس نیلوفری فکر می کنم

این روزها تمام سینه ام آه است و فکرم یک چاه

این روزها فقط گریه می کنم گریه گریه گریه

کاش عمر مادرم کوتاه نبود

و مرا می بوسید و دلداریم می داد

ومرا می بویید و می بوسیدمش

و دستای رنجورش را دورگردنم حلقه می کرد چه آرزوی محالی

چه زود دیر شد💔