.

.
شخصیت ﻫﺎﯾﯽ ﺩﺭ ﻣﻦ ﺍﻧﺪ ﮐﻪ ﺑﺎ ﻫﻢ ﺣﺮﻑ ﻧﻤﯽ ﺯﻧﻨﺪ
ﮐﻪ ﻫﻤﺪﯾﮕﺮ ﺭﺍ ﻏﻤﮕﯿﻦ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ،
ﮐﻪ ﻫﺮﮔﺰ ﺩﻭﺭِﯾﮏ ﻣﯿﺰ ﻏﺬﺍ ﻧﺨﻮﺭﺩﻩ ﺍﻧﺪ
ﺷﺨﺼﯿﺖ ﻫﺎﯾﯽ ﺩﺭ ﻣﻦ ﺍﻧﺪ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺩﺳﺖ ﻫﺎﯾﻢ ﺷﻌﺮ
ﻣﯽ ﻧﻮﯾﺴﻨﺪ
ﺑﺎدﺳﺖ ﻫﺎﯾﻢ ﺍﺳﮑﻨﺎﺱ ﻫﺎﯼ ﻣُﺮﺩﻩ ﺭﺍ ﻭﺭﻕ ﻣﯽﺯﻧﻨﺪ،
ﺩﺳﺖ ﻫﺎﯾﻢ ﺭﺍ ﻣُﺸﺖ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ،
ﺩﺳﺖ ﻫﺎﯾﻢ ﺭﺍ ﺑﺮ ﻟﺒﻪ ﯼ ﻣﺒﻞ ﻣﯽ ﮔﺬﺍﺭﻧﺪ ﻭﻫﻤﺰﻣﺎﻥ
ﮐﻪ ﺍﯾﻦ ﯾﮑﯽ ﻣﯽﻧﺸﯿﻨﺪ ﺩﯾﮕﺮﯼ ﺑﻠﻨﺪ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ،میﺭﻭﺩ.
ﺷﺨﺼﯿﺖ ﻫﺎﯾﯽ ﺩﺭ ﻣﻦ ﺍﻧﺪ ﮐﻪ
ﺑﺎ ﺑﺮﻑ ﺁﺏ ﻣﯽ ﺷﻮﻧﺪ،
ﺑﺎ ﺭﻭﺩﻫﺎ ﻣﯿﺮﻭﻧﺪ ﻭ
ﺳﺎﻝ ﻫﺎ ﺑﻌﺪ ﺩﺭﻣﻦ ﻣﯽ ﺑﺎﺭﻧﺪ،
ﺷﺨﺼﯿﺖ ﻫﺎﯾﯽ ﺩﺭ ﻣﻦ ﺍﻧﺪ ﮐﻪ ﺩﺭﮔﻮﺷﻪ ﺍﯼ ﻧﺸﺴﺘﻪ ﺍﻧﺪ
ﻭ ﻣﺜﻞ ِ ﻣﺮﮒ ﺑﺎ ﻫﯿﭻ ﮐﺲ ﺣﺮﻑ ﻧﻤﯽ ﺯﻧﻨﺪ،
ﺷﺨﺼﯿﺖ ﻫﺎﯾﯽ ﺩﺭ ﻣﻦ ﺍﻧﺪ ﮐﻪﺩﺍﺭﻧﺪ ﺩﯾﺮ ﻣﯽﺷﻮﻧﺪ ،
ﺩﺍﺭﻧﺪ ﭘﺎﯾﯿﻦ ﻣﯽ ﺭﻭﻧﺪ،
ﺩﺍﺭﻧﺪﻏﺮﻭﺏ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪﻭ
ﺁﻥ ﯾﮑﯽ ﻫﻢ ﻧﺸﺴﺘﻪ ﺍﺳﺖ
ﺭﻭﺑﻪﺭﻭﯼ ﺍﯾﻦ ﻏﺮﻭﺏ ﭼﺎﯼ ﻣﯽ ﺧﻮﺭﻧﺪ.
ﺷﺨﺼﯿﺖ ﻫﺎﯾﯽ ﺩﺭ ﻣﻦ ﺍﻧﺪ ﮐﻪ ﻫﻤﺪﯾﮕﺮ ﺭﺍ ﺯﺧﻤﯽ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ ،
ﻫﻤﺪﯾﮕﺮ ﺭﺍ ﻣﯽ ﮐُﺸﻨﺪ،
ﻫﻤﺪﯾﮕﺮ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺧﺮﺍﺑﻪ ﻫﺎﯼ ﺭﻭﺣﻢ ﺧﺎﮎ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ
ﻣﻦ ﺍﻣﺎ ﺑﺎ ﺗﻤﺎﻡ ﺷﺨﺼﯿﺖ ﻫﺎﯾﻢ"ﺩﻭﺳﺘﺖ ﺩﺍﺭﻡ"
.
"ﮔﺮﻭﺱ ﻋﺒﺪﺍﻟﻤﻠﮑﯿﺎن"
پذیرفتن