سلامتی اونی که باد و بارون او را از اوج پرواز پایین ن

سلامتی اونی که "باد و بارون" او را از "اوج پرواز" پایین نکشید و "ردپای" خود را در "شبای" روشنش ثابت کرد
سلامتی اونی که حتی وقتی در "کما"ی "سنگین" افکار پست مردم بود باز هم "سرباز خدا" شد و "تنهایی" با "جفت کفش" خود با نفس روزگار جنگید.
سلامتی اونی که گفت "نپرس" دردمو ولی مرحم شد واسه زخمت و قلب و روحت رو "پرورش" داد

سلامتی اونی که "خالصانه" مرامو یاد داد و با "شاخص" فهموند که تو سخترین لحظاتت "کسی به نام خدا" همراهته

سلامتی اونی که "بی دلیل" بهش اتهام زدن ولی بدون "استرس" به راهش ادامه داد

سلامتی اونی که کلامش "آیینه"ای بود از هر "آدمک" "نمک نشناس" و وقتی حتی دو پایش حسرت وایسادن داشت این "اعتراف" را "تکرار" کرد صبح بخـــیرایرانْ