black flower(p,66)

black flower(p,66)

کیونگسو از امگای عصبانی با تردید سوال کرد.

تهیونگ؟

تهیونگ: زدی به هدف دارلینگ خودمم....
میدونم خیلی تغییر کردم اما....

تهیونگ اگه یه کلمه ی دیگه حرف میزد
احتمالا به یکی از اون دو نفر با چنگ و دندون حمله می کرد.

قبل از کلاس وقتی حرف هاشون به گوشش خورده بود
به شدت ناراحت شده بود
اما هم بخاطر درس مورد علاقه اش و هم بخاطر دانشجوهایه دیگه دهنش رو تا الان بسته نگه داشته بود.

تهیون : تو چطور میتونی تهیونگ باشی؟ اون بتا بود.

تهیون گفت و کیونگسو سر تکون داد.

برای اولین بار سر یه چیز به توافق رسیده بودند.

تهیونگ : من تهیونگم و اون لباسی که پوشیدی رو خودم برات خریدم....
البته ازش پشیمونم نباید پولی که با سختی به دست آورده بودم رو خرج آدمی مثل تو می کردم.

با لحن تندی گفت
و سرش رو با تاسف برای خودش تکون داد.

تهیون با لحن متعجی پرسید.

تو واقعا تهیونگی... چه بلایی سرت اومده؟


دیگه به چشماش هم اعتماد نداشت.

تهیونگ: ماجراش مفصله....
اما شما دو نفر به هیچ وجه لایق شنیدنش نیستید.


تهیونگ چند ثانیه در سکوت نگاهشون کرد
و در آخر بدون هیچ حرفی ترکشون کرد
و تهیون و کیونگسوی متعجب رو توی همون کلاس خالی تنها گذاشت.