آدم ها ناگهان از خودشان فاصله می گیرند

آدم ها ناگهان از خودشان فاصله می گیرند
یک روز قطعه ای از وجود انها برای همیشه از کالبد خسته شان جدا می شود
یک روز ناباورانه پی می برند که احساسشان جایی فرسنگ ها دور تر از خانه چون سایه ای هزار ساله دیوانه وار
کوچه های غربت را پرسه میزند
یک روز نیاز به خداحافظی
چنان اشتیاق بودن و ماندن را به انجماد می کشاند
که حتی قلب به گور رفتگان خاموش
از وهم این فراموشی عظیم در تاریکی سرد خود می گریزند .
به راستی آغوش عشق و ترانه و تبسم برای هیچ یک از ما جایی نداشت؟!!!!!
#نیکی فیروز کوهی
#از مجموعه کتاب های همه مادران به بهشت نمی روند
دیدگاه ها (۷۶)

ﻧﻘﻄﻪ ﻫﺎ را دوﺳﺖ دارم .ﻣﻦﺟﻤﻠﻪ ﻫﺎﯾﯽ را ﮐﻪ آﺧﺮ آن ﻫﺎ ﻧﻘﻄﻪ ﻣﯽ ﮔﺬ...

ﺑﻪ اﯾﻦ ﺣﺮف ﻫﺎ اﻋﺘﻨﺎﯾﯽ ﻧﮑﻦﺗﻨﻬﺎﯾﯽ ﭼﯿﺰ ﺧﻮﺑﯽ ﻧﯿﺴﺖو ﺑﺪﺗﺮ از ﺗﻨﻬﺎﯾ...

آدم ها عاشق نمی شوند ...آدم ها جذب ما میشوند در لحضه ای حساس...

میدانی ، روزی که ماجرای #عشق تو را به مادرم گفتم ، چه اتفاقی...

در حال بارگزاری

خطا در دریافت مطلب های مرتبط