از شعر قفس ساخت برایم تک و تنها

از شعر قفس ساخت برایم ،تک و تنها
در بند همین قافیه ها کرد تنم را
تا پای غریبی نرسد تا به هوایم
انداخت غریبانه مرا گوشه ی دنیا
می گفت :که تنها تو فقط مال منی من!
بنشین لب این طاقچه قدیسه ی زیبا
کم کم بدلم کرد به اسطوره ای از عشق
هر آینه بوسید و پرستید ،چو بتها
این آخر دیوانگی و فرط جنون است
نامیده مرا نام تو این بنده خدایا!
پایان غزل پس بده من را به خودم باز
تا رنگ تعلق نگرفته ست دل اینجا
* * *
محصور نفس های توام نیست گریزی
باشد، دل من مال تو ای عشق ! بفرما.... لیلا باباخانی
🌿 🌿 🌿 🌿 🌿 🌿 🌿 🌿 🌿 🌿 🌿 🌿 🌿 🌿 🌿 🌿 🌿 🌿 🌿 🌿 🌿 🌿 🌿 🌿 🌿 🌿 🌿 🌿 🌿 🌿 🌿 😔 😔 🍀 🍀 🍀 🍀 🍀 🍀 🍀 🍀