گاهی وقتا سلیقم توگوش دادن ی اهنگ انقدمتفاوت میشه ک ب خود

گاهی وقتا سلیقم توگوش دادن ی اهنگ انقدمتفاوت میشه ک ب خودم میگم مگه من چندسالمه؟ نمیدونم این اهنگ هایی ک انتخاب میکنم ی هدیس ب خودم یا ی وسیله برای خودکشی...
همیشه این جوراهنگارو تو وجودم حبس میکنم..بعد جزئی از من میشن بعدانقدر تکرار میشه با ولوم بالا ک ی کنسرت سمفونی وحشتناک برای سلولای وجودم برگزار میشه... بعداروم اروم سلولا با اهنگ فریاد میزنن.
اصولا اهنگایی ک با عشق مخلوط میشن جزء خزعبلات ب حساب میان تو
البومای من...موسیقی باید بتونه چیزی فراتراز مارو احساسات مارو فریادبزنه...
گاهی انقد روی مفهوم ی اهنگ وقت میزارم ک عمه خواننده میادجلوچشمم...
واقعا موسیقی اسلحس...