راهِ کج

راهِ کج
پا کج و دست #کج و #قبله کج و راه کج است
ساربان از بدِ ما نابلد است و #فلج است

هر قدم کج شود این #راه مگر قصّۀ ما
#داستان #شتر و پای کج و راهِ #حج است

#آسمان را همه #شب کردم صد دور مرور
کجروِ چرخ #فلک یکسره بر دورِ لج است

تا به کی در خمِ این کوچۀ بن بست گمیم
#مرگ بس بهتر از این #زندگی یک نهج است
این چه #قانون سیاهی است که از دم انگار
اصل و فرعش همه بر منهجِ عُسر و حرج است

کوهِ سنگی شود #آب از تف آهم یک روز
مطمئنّم پس از آن نوبتِ #کوه خلج است

#سرنوشت من و این قوم ندارد پایان
ثبت بر صفحۀ #پیشانی من رج به رج است

طاقتم طاق شده #صبر ندارم امّا
صبر باید بکنم صبر #کلید فرج است

آی شیرین پسر! از #مقصد خود رد نشوی
زندگی یکسره چون جادۀ #تهران #کرج است!

#غلامعباس_سعیدی