دلم گرفته دوباره در این هوای مزخرف

دلم گرفته دوباره در این هوای مزخرف
بیاد ان همه خنده به روز های مزخرف

بیاد بودن با تو ولی نبودن با تو
بیاد ان گله هایت و ان صدای مزخرف

خدا کند که نیفتد مسیرشان به هم آن دو
دو اشنای قدیمی ، دو اشنای مزخرف

به انقراض دچارم ولی هنوز نمردم
شبیه واژه طهران شبیه طای مزخرف

غرور له شده ی من کنار حس غرورت
شبیه تلخی نعنا درون چای مزخرف

چه ساده امدم از هر کجای قصه که بودم
به هر کجا که تو گفتی به هر کجای مزخرف

رسیده اخر قصه بیین منو تو کجاییم
تو ابتدای خوشی ها ،من انتهای مزخرف

امید من به خدا بوده در مواقع طوفان
نبسته ام دل خود را به نا خدای مزخرف

چه روز ها که دعا کرده ام به من برسی تو
هزار مرتبه توبه از ان دعای مزخرف