بسم الله الرحمن الرحیم

بسم الله الرحمن الرحیم
قسمت اول :
وَالَّذِي أَوْحَيْنَا إِلَيْكَ مِنَ الْكِتَابِ هُوَ الْحَقُّ مُصَدِّقًا لِمَا بَيْنَ يَدَيْهِ إِنَّ اللَّهَ بِعِبَادِهِ لَخَبِيرٌ بَصِيرٌ-آنچه از كتاب به تو وحی كرديم حق است،و تصدیق کنندۀ كتب پيش از آن، خداوندنسبت به بندگانش خبير و بيناست.(سوره فاطر آیه 31)
شرح مختصر :
اولین نکته آن است که بدانیم،قرآن مجید، وحی خداوند متعال می‌باشد.
هر دعوتی به حق یا باطل، با کلام صورت می‌پذیرد - هر علمی با کلام تبیین و منتقل می‌گرددوهر خواسته‌ ای، با کلام عرضه می‌شود.
قران مجید نیز از سنخ کلام است و با همین حروف، کلمات و جملات متداول بین مردم بیان شده است تا برای همگان، مفهوم و هدایت کننده باشد؛ منتهی کلام اللّه می‌باشد. بنابراین، ابتدا باید بدانیم و باور نماییم که این کتاب، کلام حق است، پس خودش نیز حق است.
اگر کسی خداوند سبحان را نشناسد و به او باور و ایمان نداشته باشد، کلام الله برای او معنا، مفهوم و جایگاهی نخواهد داشت؛لذا هرگز به نور قرآن مجید، هدایت نخواهد شد؛ اما اگر او را به نیروی عقل و علم شناخت، به نور فطرت دید و ایمان به او در قلبش جای گرفت، پیامبر او و کتاب او را نیز جویا و پذیرا می‌ شود و با خواندن آیات او، بیشتر او و معادش و حقایق را خواهد شناخت.(ادامه دارد...)