عاشق بهانه نمیگیرد

عاشق بهانه نمی‌گیرد...
عاشق،نِق نمی‌زند...
عاشق،در بابِ زندگی،سخت نمی‌گیرد...
عاشق به نانِ خالی و ظرف پُر از محبت راضی است...
و بارها،به همان آسودگی و شیرینی،در قله‌ها،جنگل‌ها،دشت‌ها،و در اتاقکمان ناهار خوردیم... اما نه به آن حال،که آن روز،زیر زمزمه‌ی دائم زنبورهای عسل و چترِ عطر،پونه‌های کنارجوی را همسایه‌ی پنیر تبریز کردیم -با نانِ تازه ی دِهی...