وقتے کہ عُمر

‌وقتے کہ عُمر
پیچڪ وار
از دیوارِ زندگےات بالا مےرفت،
دستِ من کوتاه بود و
بختِ آسمان در گرفتنت، بلند...!

#حالا_هر_پنجشنبہ_کہ_مےشود
من و گریہ و
خاطره ها
جمع مےشویم دورِ نبودنت!
و نفس پشت نفس
تلف مےکنیم مفہومِ بودن را

کاش مےشد کہ بفہمے
بدونِ تو چقدر
پیراهنِ این زندگے برایم گشاد است و
بر تن روحِ مُرده ام زار مےزند...
دلتنگ‌ پدر بودن از سخت ترین دلتنگیهاست🖤