فتح خون

در سنه چهل و نهم هجرت‌، هنگام شهادت امام حسن مجتبي عليه السلام، ديگر رؤياي صادقانه پيامبر صدق به تمامي تعبير يافته بود و منبر رسول خدا، يعني كرسي خلافت انسان كامل، اريكه اي بود كه بوزينگان بر آن بالا و پايين مي رفتند. روز بعثت به شام هزار ماهه سلطنت بني اميه پايان مي گرفت وغشوه تاريك شب، پهنه اي بود تا نور اختران امامت را ظاهر كند و اين است رسم جهان :روز و شب مي رسد وشب به روز. آه از سرخي شفقي كه روز را به شب مي رساند!

بخوان قل اعوذ برب الفلق كه اين سرخي از خون فرزند رسول خدا، حسين بن علي (ع) رنگ گرفته است و امام حسن مجتبي نيز با زهري به شهادت رسيد كه از دغل بازي معاويه بن ابي سفيان بيرون آمده بود، اگر چه با دست جعده دختر اشعث بن قيس.

آه از شفقي كه روز را به شب مي رساند و آه از دهر آن گاه كه مراد سفلگان مي چرخد!
#فتح_خون
#شهید_آوینی
#محرم